Vragen aan of over Caredate? Bel 085-065 3165
Het is een regenachtige herfstdag als ik rond 20.00 uur aanbel bij een prachtige nieuwbouwwoning. Een blonde vrouw opent de deur en stelt zich voor als ‘Sonja’. Even later ontmoet ik haar man Lex. Op het eerste oog een heel ‘normaal’ stel, al zien ze er beide wel wat vermoeid en gespannen uit. Ik bedenk me dat die vermoeide blikken niet vreemd zijn, gezien de drie jonge kinderen die zij hebben en dat ik het zelf ook erg spannend zou vinden om mijn problemen te delen met iemand die ik nauwelijks ken. We nemen plaats aan tafel en nadat we allemaal voorzien zijn van wat te drinken, begin ik het intakegesprek.
Sonja en Lex beginnen om beurten te vertellen hoe het allemaal zo is ontstaan. Sinds de geboorte van hun laatste zoon, loopt het niet zo lekker tussen hen. Ze hebben geregeld ruzie, waarbij er ook weleens servies sneuvelt en de leuke momenten samen zijn schaars geworden. Wel kunnen ze beide enorm genieten van hun drie kinderen en delen ze het verlangen naar de relatie die ze vroeger hadden: vol passie, liefde en respect voor elkaar. Dat lijkt een eeuwigheid geleden. Sonja geeft aan dat Lex erg druk is met zijn werk. Hij heeft een schildersbedrijf en dat vergt veel tijd en inzet, zeker gezien de crisis die achter ze ligt. Het bedrijf is enkele jaren geleden bijna failliet gegaan en Lex werkt nu meer dan 60 uur per week om het hoofd boven water te houden. Als hij thuiskomt is hij uitgeput en valt hij vaak direct in slaap. Sonja voelt zich ongelukkig en eenzaam. Ze heeft wel wat vriendinnen in de buurt, maar ze staat er met de kinderen toch wel vaak alleen voor. Als Lex eindelijk thuiskomt, wil ze graag gezellig kletsen of samen iets leuks ondernemen, maar daar heeft Lex dan zijn hoofd niet naar staan. Sonja maakt zich ook zorgen om Lex: hij is zichzelf niet de laatste maanden en is erg afwezig. Ze vraagt zich af of hij misschien een burn-out heeft, maar twijfelt soms ook of hij wel trouw aan haar is. Zodra zij dit ter sprake brengt, schiet bij Lex de vlam in de pan. Hij kan het niet verdragen dat zij twijfelt aan zijn loyaliteit en wordt woest van haar beschuldigingen. Hij staat op en loopt de kamer uit, mij en een snikkende Sonja achterlatend.
Na ongeveer tien minuten, als de gemoederen weer wat bedaard zijn, loop ik naar de bijkeuken. Lex staat in de opening van de tuindeur een sigaret te roken. Ik vraag hem hoe het gaat. Hij wordt zichtbaar emotioneel en vertelt dat hij steeds het gevoel heeft niets goed te kunnen doen. Wat hij ook doet, Sonja wordt toch boos. Ze is extreem wantrouwend in zijn ogen en is enkel nog druk met de kinderen. De lieve, stralende vrouw waar hij verliefd op werd, is verdwenen. Tegenwoordig gaat het enkel nog over geld of kinderen. Na even gepraat te hebben, vraag ik Lex om terug te komen aan tafel, om het gesprek voort te zetten. Met frisse tegenzin drukt hij zijn sigaret uit op de grond en loopt met me mee terug naar de woonkamer.
Sonja kijkt ons aan en mompelt dat ze blij is dat Lex toch weer teruggekomen is. Ik knik bevestigend en besluit hierop kort terug te geven wat ik gezien heb en hoe ik denk dat deze situatie ontstaan is. Zo kan ik kijken of het beeld dat ik gekregen heb klopt. Allereerst leg ik uit dat ik als relatietherapeut (voornamelijk) werk met EFT: Emotionally Focused Thearapy. EFT vindt zijn grondslag in de hechtingstheorie, die er van uit gaat dat een veilige hechting tussen moeder en kind cruciaal is voor een gezonde emotionele ontwikkeling van kinderen. Volwassenen hebben deze behoefte aan een veilige hechting ook. Waar kinderen voor koestering, troost en bescherming afhankelijk zijn van hun ouders, zijn volwassenen emotioneel gehecht en afhankelijk van hun partner. Relaties tussen volwassenen zijn gelijkwaardiger, maar de aard van de emotionele band is hetzelfde.
Bij EFT noemen we de ruzies die steeds terugkeren ‘duivelse dialogen’. Iedere relatie heeft dit soort dialogen. Echter wanneer ze vaak opspelen, kan zich een ‘patroon’ of ook wel een ‘dans’ gaan vormen binnen de relatie. We onderscheiden hierbij drie patronen. De meest voorkomende is de protestpolka. Hierbij protesteert een partner tegen het gebrek aan bindingsgevoel, waarbij de ander zich daarop terugtrekt, of zijn of haar kritiek uit door te zwijgen. Bij Sonja en Lex, is de protestpolka duidelijk aanwezig. Sonja voelt zich alleen binnen de relatie. Haar behoefte aan binding met Lex, is al een tijdje onbevredigd. Ze probeert dit te herstellen door figuurlijk ‘bij Lex op de deur te kloppen’. Dit doet zij door boos te worden op Lex, te zeggen dat hij er niet is voor haar en de kinderen en hem verwijten te maken dat hij zo afwezig is. Ze hoopt hiermee wellicht dat Lex een arm om haar heen slaat en haar hechtingsbehoefte vervuld. Lex daarentegen voelt zich juist enorm gekrenkt door haar beschuldigingen. Hij werkt zo hard als hij kan, doet enorm zijn best om alles goed te doen, maar voelt zich steevast niet gewaardeerd. Wanneer hij dit zegt, zorgt dat bij Sonja enkel voor meer frustratie en boosheid en dus besluit Lex niets te zeggen, of te vluchten in nog meer werken, sporten of slapen. Op deze manier blijft Sonja zich alleen voelen, en begint de dans opnieuw. Sonja en Lex herkennen het patroon: ‘Dit is precies wat er steeds gebeurt!’ roept Sonja. ‘Ja, ik denk het ook’ knikt Lex instemmend. Gezien de tijd, moeten we daarna het gesprek afronden. Ik vraag Sonja en Lex hoe zij het ervaren hebben en we praten nog kort even na. De volgende afspraak is gemaakt voor volgende week. Ik zal dan het behandelplan aan ze voorleggen en samen zullen we een plan van aanpak maken om de dans te doorbreken en de verbinding te herstellen.
